







|
Welkom op www.airbornevrienden.nl,
de website van de Vereniging van Airbornevrienden!
or
English, click here:
For pictures of recent events, click here / Voor foto's van recente
evenementen, klik hier: 
For messages and updates of this website, click here / Voor
nieuwtjes en updates, klik hier:
Beste (oud-)Airbornevrienden,
Na een lange onderbreking hebben we weer contact. Door de
verschillende situaties, vooral door de Corona-pandemie, werd
het steeds uitgesteld.
In 2019, vijf en zeventig jaar na onze bevrijding, hebben we aan
de gemeentes Eindhoven, Best, Son, Sint Oedenrode, Eerde –
Veghel en Heeswijk Dinther laten weten dat dit jaar de laatste
keer was dat we bloemen legden bij hun Airborne-monumenten. We
deden dat steeds samen met hen en een afvaardiging van de
Amerikaanse Ambassade. Fantastisch dat de gemeentes intussen
onze gewoonte om jaarlijks attent te zijn, zo fantastisch
overgenomen hebben.
We waren iedereen heel dankbaar voor de steeds terugkerende
herinnering aan de bevrijders.
Achteraf kwamen we bijeen, hadden contact met elkaar en hadden
een fijne maaltijd samen. Dikwijls was er nog een aantal
bevrijders onze gast.
Wanneer begon de Airborne vriendschap? Toen de stad Eindhoven
bevrijders vroeg om naar ons te komen om onze tienjarige
bevrijding mee te vieren.
In 1954 kwamen er vijftig Amerikanen. Frans Kortie ging kijken
naar mogelijkheden om deze gasten particulier onder te brengen.
Daar werden de eerste vriendschappen gesloten. Ze hadden het
fijn gehad en nodigden hun gastgezinnen uit om naar Amerika te
komen. Dat zouden ze graag doen, maar dat was toch wel een heel
moeilijke onderneming. En in 1959 nodigden we weer onze
bevrijders uit. Ze kwamen opnieuw, kregen weer gastgezinnen
toegewezen. Steeds meer werd door de veteranen van de 101st
Airborne Division gesproken over de gastvrijheid en dat maakte
dat in 1964 zelfs 120 gasten kwamen. Eerst 50, toen 90 en nu
120! En weer werden de gastgezinnen uitgenodigd …..”en als
jullie voor 1969 niet op onze uitnodiging voor een tegen bezoek
in kunnen gaan dan zullen we echt niet samen met jullie “the
silver anniversary” vieren”, zo lieten de Amerikanen ons weten.
Dat was het moment waarop de Vereniging van Airbornevrienden
officieel startte. Immers om te reizen naar Amerika moesten we
een vereniging hebben. 1966. Hosts van voorheen en eventuele
hosts voor 1969 maken de eerste DAC trip in 1967. Wat een feest
voor de deelnemers. DAC: Dutch Are Coming.
Elke vijf jaar gingen we naar Amerika en kwamen de gasten naar
ons.
In 1994, golden anniversary, reden we met zeven bussen rond in
de Corridor. Wat werden er veel vriendschappen gesloten. Maar
dat is 28 jaar geleden! Brieven over en weer, en steeds meer
leden die op eigen gelegenheid naar de USA gingen.
We hadden nog wel de bijeenkomsten Remember September. In 2004
was hun laatste georganiseerde Holland-trip. We zagen nog wel
haast elk jaar een enkele bevrijder aan ons diner, maar dat
stopte in 2016 met het overlijden van Ray Nagell. (94 jaar). Jan
en Jenny van Hout boden veel jaren gastvrijheid.
Mission completed!
Airborne vriendschap aan deze kant van de oceaan
De reizen naar Amerika was een belangrijk bindmiddel voor de
leden onderling. Maar niet iedereen kon daar aan deelnemen. Drie
weken vrij nemen was voor sommigen te veel: wel een 3,4 of 5
dagen tour: dat zou kunnen. Er komen dan de Reizen in en om
Nederland. Twaalf op rij. We reisden per bus naar steden in
Nederland en later ook naar Berlijn, Londen, Praag en Normandië.
Altijd nog bestemmingen die verband hielden met de Tweede
Wereldoorlog.
Het vroeg veel organisatie om uiteindelijk de bus “vol te
krijgen” en we voelden dat we niet echt bezig waren met onze
bevrijders. Er kwam bij dat ik intussen met Ria in Nerja aan de
Middellandse Zee overwinterde. Nog twee jaar kwam een grote
groep ons daar bezoeken. We logeerden allemaal bij elkaar in
hetzelfde appartementen gebouw aan het strand. Joop van Ginderen
regelde het vervoer vanuit Welschap…..we hadden mooie dagen,
maar het aantal mee gebrachte rollators wees er toch wel op dat
het einde in zicht was.
In onze bijeenkomst van 19 juli 2017 hebben we onze vereniging
tegen het licht gehouden. Reizen naar Amerika of busreizen in
Europa zijn verleden tijd. Een bus laten rijden voor Memorial
Day naar Margraten: te weinig deelnemers. Wel was veel
vriendschap onderling gegroeid en waren er veel leden die graag
elkaar ontmoeten onder een gezellig diner. Dat zou natuurlijk
kunnen. We hadden elkaar veel te vertellen, we hadden in de loop
der jaren veel reiservaringen. Je zag de groepsvorming als je de
dinertafels bekeek.
Onze secretaris Pierre Cuijpers zorgde ervoor dat U de WanOwan
thuis gestuurd kreeg. Maar ook de WanOwan kwam niet meer met de
regelmaat zoals we dat gewend waren. Pierre kreeg geen copy meer
toegestuurd van de leden. Er was niets bijzonders te melden
buiten zo af en toe overlijdensberichten die hij dan
doorstuurde... Per post verzenden hadden we al verruild voor
e-mail. We incasseerden geen contributie meer omdat we geen
fondsen hoefden te hebben voor ontvangsten van veteranen. We
overlegden dat in de vergadering van 2017. Zo kwam het dat we
ook niet meer duidelijk hadden, wie er nou nog lid was. We
hadden geen beeld meer van de ledenlijst. Daarom vroeg ik aan
iedereen of ze aan de secretaris wilden laten weten als ze nog
geïnformeerd wilden worden. Hen die niet reageerden, bedankten
we alvast voor de vriendschap die ze aan onze bevrijders
toonden. Dat was ons schrijven van 12 juli 2021. We werden door
de Corona genoodzaakt om de bijeenkomsten te cancelen.
Slechts weinig mensen hadden geantwoord verder informatie van de
vereniging te willen ontvangen. Velen waren te oud en niet
langer geïnteresseerd. Hadden een mooie tijd gehad….maar ook
velen waren overleden.
Die lijst was het laatste dat we van onze secretaris ontvingen.
Na een korte ziekenhuisopname kregen we bericht van zijn dochter
dat haar vader overleden was. Ik sprak hem nog telefonisch, hij
dacht over een of twee dagen terug naar huis te gaan. Maar
plotseling was er geen hoop meer.
U ontving zijn overlijdensaankondiging en een In Memoriam via de
mail.
De WanOwan staat ook
op onze website. Jaren aan een stuk heeft Tom Timmermans ervoor
gezorgd dat die toegevoegd werd op onze website. Bent U er af en
toe ook eens naar gaan kijken wat daar allemaal op staat. Tom
bedankt. Overigens: Tom Timmermans is als een van de jongsten
van de club wel heel erg “vergroeid” met de 101. Dat parachute
springen, kan ik ook zei hij. Hij deed dat inmiddels 14 keer!!!!
En nu 2023. In november 2022 hebben we per computer gestemd.
Dat was nodig om de inschrijving bij de Kamer van Koophandel
(KvK) en de bankrekening op te kunnen heffen.
Op vrijdag 11 november 2022 sloot de stemming en de uitslag
hield in dat van de leden die een stem hebben uitgebracht er
meer dan 80% voor opheffen hebben gestemd.
Per 31 december 2022 is onze vereniging dan ook uitgeschreven
uit het Handelsregister van de KvK.
Ik hoop zo veel mogelijk mensen te mogen ontmoeten bij de
bijeenkomst die we nog willen organiseren voor onze oud-leden.
Houdt uw e-mail in de gaten hierover.
Met Airborne groeten,
Namens het bestuur,
Thieu van Luyt
|
Thieu van Luyt, voorzitter:
Volg de Airbornevrienden op
!

© COPYRIGHT 2023 ALL RIGHTS
RESERVED Airbornevrienden.nl
E-mail:
bestuur@airbornevrienden.nl
Verenigingsdocumenten (Oprichtingsakte, Statuten, Huishoudelijk
Reglement)
|